W urządzeniach tych środkiem gaśniczym jest proszek wyrzucany za pomocą sprężonego gazu (wyrzutnika-dwutlenek węgla lub azot). Głównym składnikiem proszków gaśniczych są zwykle węglany lub fosforany sodu. Działanie gaśnicze proszku polega przede wszystkim na przerwaniu reakcji spalania. Ponadto proszki typu ABC topią się i pienią w wysokiej temperaturze odcinając dopływ tlenu. Dodatkowo jeszcze występuje efekt tłumienia płomieni strumieniem niepalnego gazu, będącego nośnikiem proszku. Gaśnice te przeznaczone są do gaszenia pożarów z grup " A,B " i "C" lub " B,C ", w zależności od rodzaju użytego proszku. Możliwe jest także gaszenie urządzeń elektrycznych pod napięciem, zwykle do 1000V. Istnieją także gaśnice przeznaczone na wyższe napięcia. Gaśnice te szczególnie są polecane do gaszenia pożarów w archiwach oraz bibliotekach itp. Wynika to z faktu nieniszczenia (brak zamoczenia) gaszonych przedmiotów. Gaśnice te również nie są zbyt wskazane do gaszenia wszelkich urządzeń mechanicznych będących w ruchu, mogą spowodować ich zatarcie.

Środkiem gaśniczym w tej gaśnicy jest zawarty w wysokociśnieniowej butli, skroplony CO2 ( czyli: dwutlenek węgla ), który rozprężając się adiabatycznie oziębia się do ok. -78°C i zestala w formę tzw. suchego lodu. Działanie gaśnicze polega na odcinaniu dostępu tlenu i znacznym obniżeniu temperatury pożaru. Jednak ze względu na niewielkie ciepło parowania dwutlenku węgla efekt chłodzący jest mniejszy niż zwykłej wody. Gaśnice śniegowe służą do gaszenia : - pożarów z grup "BC", urządzeń elektrycznych zwykle do 1000V, a w szczególności elektroniki i maszyn precyzyjnych. Zaletą gaśnic śniegowych jest brak jakiegokolwiek zanieczyszczenia gaszonych przedmiotów i pomieszczeń. Wadą natomiast duża w porównaniu z innymi gaśnicami o podobnej skuteczności masa. Gaśnicą śniegową nie należy gasić ludzi, gdyż działanie tak niskiej temperatury powoduje dodatkowe obrażenia. Wadą tej gaśnicy śniegowej jest również niezbyt wysoka temperatura krytyczna skroplonego dwutlenku węgla (31,4 °C), przez co gaśnica nie może być przechowywana w pomieszczeniach o podwyższonej temperaturze. Powinna też być chroniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Przegrzanie tej gaśnicy powoduje jej rozładowanie przez wbudowany zawór bezpieczeństwa.

Gaśnice wodne napełniane są specjalnym wodnym roztworem środka pianotwórczego. Gaśnice te szczególnie przydatne są w przemyśle : drzewnym, włókienniczym, papierniczym, rafineryjnym itp. Wykazują one bardzo dużą skuteczność gaśniczą ze względu na działanie: zwilżalność materiałów hydrofobowych oraz tworzenie się filmu wodnego na całej rozlanej powierzchni cieczy łatwopalnych. Nowoczesne rozwiązania konstrukcyjne pozwalają na stosowanie tych urządzeń do gaszenia urządzeń pod napięciem do 1000 V, co zostało potwierdzone badaniami Instytutu Energetyki– "Laboratorium Wysokich Napięć".

Środkiem gaśniczym w tej gaśnicy jest piana gaśnicza wyrzucana za pomocą sprężonego gazu (azotu lub dwutlenku węgla). Gaz może być zawarty w specjalnym zbiorniku (gaśnica na pianę mechaniczną) albo powstawać w wyniku reakcji chemicznej (gaśnica na pianę chemiczną). Nie produkowane obecnie ale spotykane jeszcze gaśnice na pianę chemiczną mają zbiornik (na ciśnienie max. 20 atm), w którym mieści się roztwór dwuwęglanu sodowego ze środkiem pianotwórczym (tzw. ładunek zasadowy) i w specjalnym koszu szklany słój (o pojemności 1 litra) z rozcieńczonym kwasem siarkowym lub roztworem siarczanu glinu (tzw. ładunek kwaśny). Oba ładunki są przegrodzone membraną z cienkiej płytki ołowianej. Działanie gaśnicze piany polega na odizolowaniu od dostępu tlenu a także zwilżaniu palnych przedmiotów zawartą w niej wodą. Gaśnice pianowe służą do gaszenia pożarów z grup A (subst. stałe np. meble) i B (płyny łatwopalne, także lżejsze od wody np. benzyna). Gaśnicy pianowej nie wolno używać do gaszenia urządzeń elektrycznych pod napięciem, gdyż strumień piany doskonale przewodzi prąd, ani ciał reagujących chemicznie z wodą (np. karbid). Nie używać tych gaśnic do gaszenia rzeczy drogocennych lub wrażliwych na zamoczenie.